Wat is dat wennen. Niet dat de camper erg groot of breed is. Dat valt wel mee. Maar stuurversnelling, automaat en vreemde wegen met afwijkende regels… Langzaam de koppeling laten opkomen. Ja; de auto gaat rijden. Tuurlijk; ik laat de rem los. Of bij het manoeuvreren de koppeling intrappen. Heel veilig, want de auto staat opeens stil. Heb ook een paar keer het flesje water in de middenconsole gebruikt om te schakelen. Of de handrem gezocht. Tot groot vermaak van Ellen.
Eerst naar een supermarkt voor boodschappen. Daarna op weg naar het noorden. Niet via Hw 99 door Downtown Vancouver, maar buitenom. Downtown is afgesloten ivm een belangrijke wedstrijd ijshockey. We volgen eerst de 99, daarna de 91 East en via Burnaby binnendoor naar de Hw 7. En boven Vancouver weer de 99 op. Aan deze informatie heb je niks, maar je weet nooit wie dit nog een keer leest...
Boven Vancouver nog voor Lions Bay stoppen we even. En als we daar stilstaan, komt de camper van Jan en Corrie langsgereden. Even verderop ontmoeten we hen. We besluiten om samen naar Camping Alice Park ten noorden van Squamish te gaan. Wel zo gezellig.
Om 20.00 uur hadden we ons plekje gevonden. Tegenover een kraan en een toilet. Nou ja; een wc pot incl. dak boven een heel groot gat in de grond. Mooie campingplaatsen. Iedereen heeft een stuk grond met een picknicktafel/bank en een BBQ-plek ter beschikking. Wij nemen een stukje waar twee campers kunnen staan. Ziet er allemaal gaaf uit.
Vandaag 140 km gereden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten